16 Mei FEYENOORD KAMPIOEN
Het was wereldnieuws, 18 jaar geleden waren ze voor het laatst landskampioen. Na al dit mooie nieuws heb ik niet zo goed kunnen slapen...half 7 stonden we al weer naast bed. Douchen, aankleden en naar het ontbijt. Hoera, we konden wafels bakken en er waren zelfs gekookte eieren en een dubbelgevouwen gebakken ei, met kaas bacon en aardappel. Nooit deze combinatie gegeten, maar het smaakte best. Nog eventjes op FB en vertrokken, onderweg naar Mesa Verde National Park, zijn we door een olierijk gebied gereden het stikte daar van de ja-knikkers, die bijna allemaal onbemand waren, dus konden we er met de auto heel dicht bijkomen. We vonden eindelijk een postkantoor, waar we postzegels konden kopen voor de kaarten voor schoonzus Nel en voor Danique en Damian. We hebben veel gelezen over Mesa Verde. Daar moeten veel getuigenissen zijn van de hoge beschaving van de Anasazi`s. Een indianenstam. Dat er verschillende heel moeilijk bereikbaar zijn o.a. heel lange trappen op en door een 3 meter lange nauwe tunnel kruipen en meer van die dingen dat wisten we, maar wij dachten en hoopten dat er voor ons oudjes toch nog iets te zien zou zijn. Laat in de 19e eeuw vonden twee cowboys, die op zoek waren naar verdwaald vee, op een ruim 2500 meter hoog plateau een historische woning in een steile wand. Daarna hebben ze nog veel meer klifwoningen ontdekt, die de indianen tussen 1100 en 1300 gebouwd moeten hebben. Je hebt bij ieder park een informatie centrum en meestal gaan we daar niet naar binnen, nu wel om te vragen of er voor ons ook nog iets te zien was, wat betrekking had op die indianenstam. Nee hoor, wat niet met trappen en tunneltjes ging, was alleen bereiken door hiking en biking. Wat hebben die indianen hun woningen goed verscholen gebouwd hè. Teleurgesteld waren we wel. We zijn toch het park nog ingereden, maar de vieuw points vonden we niet je van dat!! Terug gereden en in Cortez hebben we bij een Mexicaans Restaurant een maaltijd gehaald en van die ene maaltijd bleef nog over. Onderweg kwamen we nog iets leuks tegen, de Mc Elmo Creek Flume, dat is handgemaakte houten goot, die er voor diende om de Montezuma Valley van water te voorzien. Het water kwam van de Dolores River. Hij is gebouwd in 1878 en gebruikt tot 1992. Dit is de laatste van de 104 die er waren. We hadden besloten om naar dezelfde Inn terug te gaan waar we afgelopen nacht ook geslapen hebben. We waren rond half vijf hier, de koffers uit de auto en bij de buitendeur zat er toch een knots van een vlinder op straat...Morgen weer een dag en dan weer wat anders bezoeken....