11 April

11 April.
Vanmorgen als eerste naar Timanfaya National Park. Een heel veel bezochte plaats op Lanzarote. Het gebied is gevormd door de vele vulkaanuitbarstingen in een ver verleden. Zo staat het in het foldertje...Er is een plek waar de gloeiende lava nog aanwezig is. Er zijn nog plekjes waar de lava nog brandt. We konden daar met de auto naar toe. Eerst langs een slagboom, waar je moest betalen. Wij hebben vanaf het begin van ons verblijf hier een kaart gekocht waarop je 6 dingen kan bezoeken. Een stempel er op en we mochten door. Boven was de parkeerplaats al aardig vol, werd nog een eind naar boven lopen. Daar was natuurlijk een restaurant, souvenirwinkel en gelukkig toiletten. We gingen daar in een bus die een rondrit maken, duurde 35 minuten en die stopte onderweg veel op plekjes waar je een prachtig zicht had en foto`s kon maken, wel door de ramen heen, want je mocht er niet uit de bus. Zo proberen ze het gebied echt in stand te houden. Werkelijk het is onbeschrijfbaar mooi, kleurrijk en heel bijzonder. Heb natuurlijk foto`s gemaakt en hoop dat daarop te zien is, hoe wij het in werkelijkheid gezien hebben. Terug op de plek waar we vertrokken waren konden we nog wat dingen bekijken. Zo was er een groot gat waar een groot rooster boven was en daar lagen stukken kip en aardappels in schil op en die werden zo geroosterd, er kwam heel veel warmte uit van de hete lava. Zo maakte het restaurant gerechten klaar! Buiten was ook nog een gat, daar werd dan stro ingedaan en in een ogenblik begon dat te branden, ze haden ook een soort putjes, waar ze water in gooiden en in ja en amen, kwam er een enorme stoom uit, leek net een geyser. Zo kon je goed zien dat er nog brandende lava is. We hebben daar maar weer een broodje gegeten. Een eind naar beneden lopen naar de auto. Hier hebben we het best koud gehad, het stormde. Op weg hier naar toe hebben we heel veel kamelen zien liggen. Daar wilden we ook nog even kijken. Je kon daar op een kameel een stuk van de omgeving bezoeken. Niet gedaan, ik vind het echt zielig voor die beesten. Ze liggen daar ik weet niet hoelang op hun knieen, met een ketting aan hun voorganger en zo ging een stoet van die beesten met 2 personen op hun rug in colonne weg. Ons volgende doel is El Golfo. Op weg naar dit plekje kwamen we langs de zoutwinning in Janubio. Daar is door vulkanische activiteit een diepe lagune ontstaan. Ze zijn daar eind 19e eeuw begonnen met zoutwinning. Nu wordt nog maar een vijfde van het gebied actief gebruikt. Verder rijden kwamen we langs Hevidores, waar door de enorme golfslag grote gaten in de rotskust geslagen zijn. Was er heel mooi, een beetje rond gewandeld. Door naar El Golfo, echt een toeristisch plekje, alleen maar restaurantjes.....voor ons nog veel te vroeg om weer te eten. Rinus is nog naar boven gelopen om Lago Verde te bewonderen. Groen meertje dus! We hadden op borden langs de weg La Geria gezien. Toch benieuwd wat dat was. Blijkt een streek te zijn waar vroeger veel landbouw was. Nu alleen maar druiven, die beschermd door muurtjes daar groeien. Tijd om naar huis te gaan, nog even langs de supermarkt gegaan om wat te eten en te snoepen te kopen. Het was weer een mooie dag, heel veel gezien, zonnetje de hele dag en heel veel wind, toch een temperatuur van rond de 23 graden, maar in de wind voelde dat niet zo....Nu een borreltje!